докато някъде течеше купон
другаде се събличахме с поглед
докато земята танцува в погром
тук изчерпахме нужда от повод
на ръба между двете стаи
в пространството на вратата
стоим без да можем да кажем
онова на върха на устата
и завинаги оставаме
между другото,
във времето.
а не можело да бъдеш
на 2 места
едновременно